İlçemize Ait Mani ve Ninniler
Maniler başta aşk olmak üzere hemen her konuda yazılabilen bir halk edebiyatı nazım türüdür.
MANİLER
Çorabın ağına bak
Destele bağına bak
Göğnün beni isterse,
Adilcevaz dağına bak.
Sütenin düzündeyim
Ergenler gözündeyim
Merak etme nazlı yar,
Men senin sözündeyim.
İncir serdim hesire
Mektup yazdım Mısır’a
Ben kurban canım kurban,
Dağda gezen yesire.
Mektup yazdım gidesen,
Okuyasan gülesen,
Mektup elen değende,
Durmayasan gelesen.
Adilcevaz eğri dağlar
Durmaz gözlerim ağlar
Ne mektup var ne selam,
İçerim kan ağlar.
Kaşların yay ederem
Kirpiğin pay ederem
Seni bana verseler,
Aklımı zay ederem.
Altın yüzük sol parmak,
Meylim seni almak
Her yiğidin karımı?
Al duvaklı kız almak.
İçeride sağırlar camuşu,
Dışarı çıkar fışa fışı
Daha sen kocaya gitmedin mi?
Kırk senenin turşumuşu.
Eşeğinen gitme yola,
Başına getirir bela
Katır ile hele mele,
At yiğidin gardaşıdır.
Masa üstünde pekmez,
Al yanaktan kim öpmez
Ağamın kazandığı,
Allı pudraya yetmez.
Kapıları kalındır
Komşuları zalımdır
Mehlede üç güzel var,
Biri menim malımdır.
Küp dibinde unum var
Mevladan umudum var
Ver mevlam muradımı,
Hıdırşah’a mumum var.
Bahçede havuç kaynana
Oğlan çavuş kaynana
Oğlun eve gelende,
köşeyi savuş kaynana.
Başında pişan kurban
Dudağan dişan kurban
Yalanız sana değil
Eşan yoldaşan kurban.
Belediye önü taştır
Kızların gözü yaştır
Avratlar ağlamayın
Manto çarşaftan hoştur.
Gün vursa erimenem
yedi yıl yerde kalsam
Civanem çürümenem.
Kar yağar lapa lapa
Bizim evin damına
Kız seni alacağım
Ananın inadına.
Şafaklar sökülende
Al elma dökülende
Yarimi çağırasız
Mezarım örtülende.
Sürün Ezizin bağına
Ezizin bir gelini var,
Benzer böyrek yağına.
Ayağında mesler,
Yere vurmadan sesler
Senin gibi yiğidi,
Herkes cebinde besler.
Çay başında yarpuzlar
Yoruldum yaram sızlar
Giyinmiş toya gider,
Fincan göbekli kızlar.
Pencerede tül perde,
Perdenin ucu yerde
Can titrer, yürek oynar,
Yari gördüğüm yerde.
Barmağım neştir menim
Derdim onbeştir menim
Can verdim emek verdim,
Emeğim hiçtir menim.
Semevarım demdedir,
Koymuşam çimendedir
Cennetten huri çıksa,
Yine göynüm sendedir.
Bulak başı poturak
At minderi oturak
Bir sen söyle birde men
Bu sevdadan kurtulak.
Dama serdim hasırı
Al koynuna yesiri
Kaynana ölür ise
Ev olur arı sili.
NİNNİLER
Annesi handan,
Sevmesi candan,
Dandini yavrum,
Dandini dandan.
Babaannesi yılan,
Sevmesi yalan,
Dandini yavrum,
Dandini dandan
Teyzesi maya,
Benziyor aya,
Dandini yavrum,
Dandini dandan.
Dayısı beyler,
Yiyenini eyler,
Dandini yavrum,
Dandini dandan.
Anası eşek,
Sermiyor döşek,
Dandini yavrum,
Dandini dandan.
Amcası katır,
Saymıyor hatır,
Dandini yavrum,
Dandini dandan.
Yasin İPEK’in ''Tarihle doğanın buluştuğu yer Adilcevaz'' isimli kitabından alınmıştır.
HABERE YORUM KAT