Ayrılık Saati Geldi Yaklaştı

Cemal KOCABAŞ

Ayrılık saati geldi yaklaştı
Ne sen bana doydun nede ben sana
Fizati figanım arşa ulaştı
Ne sen bana doydun nede ben sana


Eller gibi saramadım doyunca
Büyüdü hasretim dağlar boyunca
Felek aşkımıza taktı bir kanca
Ne sen bana doydun nede ben sana

Doya doya basamadım göğsüme
Nefesini katmadım nefesime
Yıllar geçti ses vermedin sesime
Ne sen bana doydun nede ben sana

Adını andıkca yüreğim yanar
Açtığın yaralar durmadan kanar
İçimden ağlarım el mutlu sanar
Ne sen bana doydun nede ben sana

Uzattın arayı artık dön yeter
Senden ayrılalı oldum derbeder
inanki olmuşam mecnundan beter
Ne sen bana doydun nede ben sana

Dünyanın çilesi çekilmez sensiz
Gezer dolaşırım ruhsuz bedensiz
Görenler diyorlar bana kadersiz
Ne sen bana doydun nede ben sana

Tükendi umudum yazım kış oldu
Hayeller kurmuştum hepsi düş oldu
Bütün yalnızlıklar banimi  buldu
Ne sen bana doydun nede ben sana

Yoksa senindemi bağrın taş oldu
Ben sildikce gözlerimde yaş oldu
Karanlık geceler bana eş oldu
Ne sen bana doydun nede ben sana

Cemalim mümkünmü unutmak seni
Dünyaya deyişmem bir tek buseni
Neredesin ses ver duyam sesini
Ne sen bana doydun nede ben sana