Baharda Ordayım Adilcevaz

Cemal KOCABAŞ

Tek arzum dileyim bitsin bu hasret
Baharda ordayım ben Adilcevaz
İçimi kemirdi bu zalim gurbet
Baharda ordayım ben Adilcevaz

Tapan bağı yüce dağın yamacı
Dikseler üstüne selvi ağacı
Gurbet içimize doldurdu sancı
Baharda ordayım ben Adilcevaz

Ceviz diktim azdarının başına
Çapa vurdum toprağına taşına
Kan bulaştı gözlerimin yaşına
Baharda ordayım ben Adilcevaz

Güneş doğar hıdırşahın taşına
Sürme sürmüş rastı çekmiş kaşına
Nerye gitsen geleceğim peşine
Baharda ordayım ben Adilcevaz

Kırk bulaktan akar derenin suyu
Sazlı sözlü olur nişanı toyu
Selvi ağacına benziyor boyu
Baharda ordayım ben Adilcevaz

Halay çeker oynar gelini kızı
Ekilir biçilir filistan düzü
Güneş ile aydan parlaktır yüzü
Baharda ordayım ben Adilcevaz

Suphanın başından kar eksik olmaz
Çeşmenin başında beklerim gelmez
Bir duydumki zalım anası vermez
Baharda ordayım ben Adilcevaz

Bakarım bir yerde eşin bulunmaz
Seven gönüllere nefret duyulmaz
Kadermi yazımı nedir bilinmez
Baharda ordayım ben Adilcevaz

Ozan Cemal kaydı bu gönlüm sana
Garip kuşlar gibi düştüm yabana
Hasret kaldım eşe dosta babama
Baharda ordayım ben Adilcevaz