Keşke olmasaydı bu ayrılıklar
Anadan babadan yardan ayrıldık
Arşa çıktı attığımız çığlıklar
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Virane evlerde çile doldurduk
Çocukların gül benzini soldurduk
El işinde kendimizi öldürdük
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Ne arkadaş bulduk ne sırdaş bulduk
Rutubet evlerde sağlıktan olduk
Bazen isyan edip saç başı yolduk
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Konu komşu bir gün açmaz kapını
Ölsen bile soran olmaz halını
Yere batsın bu gurbetin malını
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Gurbet elde her şey bize yabancı
Bakışlar yalancı yüzler yalancı
Bu yüzden içimi sarıyor sancı
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Acıdır gurbetin suyu ekmeği
Yere düşsen herkes vurur tekmeyi
Kim ister gurbette çile çekmeyi
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Mektup yazsan aylarca haber gelmez
Ölsen anan baban haberi olmaz
Neler çektiğini hiç kimse bilmez
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
iş verenler gelir adam seçerler
Yere düşsen bakıp gülüp geçerler
Her gün emeğine fiyat biçerler
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Senin gibi sefil yaşar çocuklar
Yorulur taşımaz seni yorgun bacaklar
En son kara toprak seni kucaklar
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Anaya babaya kardeşe hasret kalırsın
Yıllar geçer bir yabancı olursun
Bir çıkmaz sokakta düşüp ölürsün
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Bayram seyran geçer haberin olmaz
Garip olanların yüzleri gülmez
Ağlasan göz yaşını kimseler silmez
Sıladan yuvadan evden ayrıldık
Ozan Cemal hiç sevmedim gurbeti
içime doldurdu derdi hasreti
Eller ne bilirki kadir kıymeti
Sıladan yuvadan evden ayrıldık.