Kimseye Güven Kalmadı

Cemal KOCABAŞ

Herkes bir acaip olmuş
Kimseye güven kalmadı
Sanki gönüller kör olmuş
Kimseye güven kalmadı

Herkes bir yana çekiyor
Sorsan içini döküyor
Konuşsan dudak büküyor
Kimseye güven kalmadı

Millet dökülüp dağılmış
Bahanelere sığınmış
Sanki denizde boğulmuş
Kimseye güven kalmadı

Selam versen selam almaz
Kimseye faydası olmaz
Gıybetten de geri kalmaz
Kimseye güven kalmadı

Çalışıp bir şeyler yapmaz
Bir işin ucundan tutmaz
Hak getire namaz niyaz
Kimseye güven kalmadı

Kul olmuş okey taşına
Karışsan gitmez hoşuna
Ömrü geçiyor boşuna
Kimseye güven kalmadı

Ne kazanç var ne ticaret
Kimseyi etmez ziyaret
Her gün işliyor kabahat
Kimseye güven kalmadı

Sır  verirsen sırrın açar
Neden yaptın desen kaçar
Etrafına nefret saçar
Kimseye güven kalmadı

Doğru desen yanlış anlar
Her gün bir küllükte banlar
Yazıktır etmeyin canlar
Kimseye güven kalmadı

Düz yol varken yanlış gider
Herkese kötülük eder
Yalan söyler atar tutar
Kimseye güven kalmadı

Dinlemez Ana Babayı
Alemde arar hatayı
Terketmiş yurdu yuvayı
Kimseye güven kalmadı

Yaşıyor boşu boşuna
Haram doğramış aşına
Ozan Cemal bak işine
Kimseye güven kalmadı