Memleket Hasreti

Cemal KOCABAŞ

Memleket hasreti ayrı bir özlem
Sineye çekmesi zor Adilcevaz
Gidenler geriye dönermi bilmem
Gel bunları bana sor Adilcevaz...

Kim ayrılmak ister doğduğu yerden
Hasreti büyüktür ateşten kordan
Belki eş değerdir sevgili yardan
İçerimi yakar kor Adilcevaz...

Hep içimde yanar ateş misali
Yüreğinde büyür bir aşk timsali
Olur hayallerde peri masalı
Gönüllerde özlemdir Adilcevaz...

Kim ister gurbetin kahrını çeksin
Durup bir kenarda boynunu büksün
Yüreğine hasret tohumu eksin
Ayrılık acısı zor Adilcevaz...

Kime sorsan ayrılıktan dert yanar
Aklıma düştükçe içerim yanar
Neresinden baksan hasrete döner
İşte halimiz bu gör Adilcevaz...

Tadı yok gurbetin herşey yabancı
Eşin dostun olmaz hepsi yalancı
Yadına düşünce çekersin acı
Hasretimi dindir yar Adilcevaz...

Ne kadar ayrıysam gönlümde yerin
İçimde saklıdır derdim kederim
Ne gelin elimden buymuş kaderim
Buruktur yüreğim sar Adilcevaz...

Mümkünmü unutmak adını senin
Ürperir yüreğim yanar bedenim
Görülmeye deyer senin her yerin
Aşıka maşuksun  sen Adilcevaz...

Gittikce büyüyor içimde arzun
Ayrı bir güzeldir baharın yazın
Bin yıl ayrı kalsam değişmez tarzım
Gümanım umudumsun Adilcevaz...

Bir sevda gibisin dinmeyen aşkım
Sensin gönlümdeki sarayım köşküm
Hasret acısıyla gezerim şaşkın
Divaneye döndüm ben Adilcevaz...

Cemalim bu hasret ne zaman biter
Dayanmaz yüreğim bu kadar yeter
Virane gönlümde baykuşlar öter
Bağı bahçesiyle gül Adilcevaz...