Pazar Eyledim

Cemal KOCABAŞ

Girdim bir pazara pazar eyledim
Bir ela gözlüye nazar eyledim
Kulağına sevdiğimi söyledim
Beni saldı dilden dillere yar yar

Uzaktan seyrettim selvi boyunu
Sanki meleklerden almış huyunu
Dedim üşüyorum açtı koynunu
Kollarıyla sardı belimi yar yar

Yürüdükce ince beli bükülür
Sanki dudağından ballar dökülür
Ben onu gördükce içim burkulur
Sözler düyümlenir dilime yar yar

Sarıya boyatmış siyah saçını
Üzerine takmış gümüş tacını
Al kınalar yakmış avuç içini
Ne kadar yakışmış eline yar yar

Takıldım peşine tuttum kolundan
Dedi nolur etme beni  yolumdan
Yanağının rengi sabah gülünden
Şevkinde ötüşür bülbüller yar yar

Dedim güzel kimsin nereden geldin
Kipriğin okmuydu sinemi deldin
Adın melekmidir dediki bildin
Sonra çekip gitti yoluna yar yar

Dedim seni gören yolunu şaşar
Deniz gibi coşar sel gibi taşar
Yerinde duramaz dağları aşar
Karışır seherin yeline yar yar

Oturdum yanında baktım yüzüne
Uzanıp başımı koydum dizine
Doyamadım sohbetine sözüne
Eliyle okşadı başımı yar yar

Dedimki yoruldum oturduk biraz
Yanakları kaymak dudaklar kiraz
Yalvardım rabbime bunu bana yaz
Dediki ya kısmet olursa yar yar

Dedim hiç sevdinmi ozan cemali
Dedi üstün başın yırtık yamalı
Dedim böyle oldum seni göreli
Dedi kader buysa ne diyem yar yar