Suna Boylum

Cemal KOCABAŞ

Gurbette olanlar geriye döndü
Suna boylum nerde kaldın gelmedin
Evimiz yıkıldı ocağım söndü
Suna boylum nerde kaldın gelmedin

Ayrılanlar kavuşmaya başladı
Bu hasretlik yüreğime işledi
Bütün sevdiklerim beni suçladı
Suna boylum nerde kaldın gelmedin

Baharımız kışa döndü gelmedin
Yüreğimde ateş yandı gelmedin
Kanayan yarama merhem olmadın
Suna boylum nerde kaldın gelmedin

Sen gidince yanan ocağım söndü
Sanki ateş düştü ciyerim yandı
Eşim dostum gelip hep seni sordu
Suna boylum nerde kaldın gelmedin

Mutlu iken mutsuzluğu yaşarım
Bilmem noldu bize buna şaşarım
Bir fiske vursalar yere düşerim
Suna boylum nerde kaldın gelmedin

Bahar geldi çimen çiçekler açtı
Kar eridi dereler doldu taştı
Figati figanım arşa ulaştı
Suna boylum nerde kaldın gelmedin

Gönülden sevmenin bumu bedeli
Yitirdim aklımı burdan gideli
Bu ozan cemale diyorlar deli
Suna boylum nerde kaldın gelmedin.