Gönül vadisinden erken göç ettin
Ardından ağladı bir  Adilcevaz
Nice gönüllere girdin fetettin
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Sahibiydin sahipsizin yetimin
Memurunun işçisinin katibin
Cahil hırkasını atan hatibin
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Susayan gönüllere sular bağladın
Bir azdarı olup coşup çağladın
Gülenlerle güldün ağlayanla ağladın
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Kimselerden ayrı çayı içmezdin
Sana selam vermeden kimse geçmezdi
Kimse buğdayını yanlız biçmezdi
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Kimseyi ayırmaz yardım ederdin
Bazan çoban olur sürü güderdin
Hepinizin derdi benimdir derdin
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Hiç kimseden menfaat beklemezdin
Kimselere kötü bir laf etmezdin
Allahtan korkar yetim hakkı yemezdin
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Ekmeğini kaç kişiyle bölerdin
Ağlayanın göz yaşını silerdin
Hak yolunda dağı taşı delerdin
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Mazlumun yüküne omuz verirdin
Nice gafilleri doğru yola getirdin
Yoldan çıkanları yola getirdin
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Kavga edenleri gider barıştırırdın
Ayrı kalanları bulıp kavuştururdun
Gençleri ilimle irfanla yarıştırırdın
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Hep yanında oldun yetimin dulun
Bend oldun önüne her azgın selin
Hakkını ödedin düşen her kulun
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Yolcuya yoldaştın düşküne umut
Aşığa kalemdin maşuka kağıt
Şehit şühedaya yakardın ağıt
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Sönen ocaklara ışık yakardın
Bir haksızlık görsen karşı çıkardın
Bir yol bulup gönüllere akardın
Ardından ağladı bir Adilcevaz

Ozan cemal bende hayrandım sana
Herkesi çağırdın dine imana
Git abu kevserden iç kana kana
Ardından ağladı bir Adilcevaz