Nasıl bir zamana düştü yolumuz
Evlat babasını tanımıyor bak
Bu nasıl bir döngü dondu kanımız
Evlat anasını tanımıyor bak

Arkadaş edinmiş sağ ile soldan
Öyle sarmışlarki onu dört koldan
Kızı sorma zaten o çıkmış yoldan
Gece gündüz eve hiç gelmiyor bak

Bir çarkın içine düşmüş görmeyin
Diyor bizi hiç arayıp sormayın
Nasıl bir akıldır bu nasıl beyin
Zamana benziyor sanki durmuş bak

Ne konuşur ne anlatır halını
O kendisi bulmuş kendi yolunu
Bir hayırlı işe sürmez elini
Düşmüş bir batağa çıkamıyor bak

Doğduğuna pişman bezmiş hayattan
Hiç eser kalmamış iyi niyetten
Bizde sorumluyuz bu kabahetten
Şimdi dizimize vuruyoruz bak

Bir kenara atmış örf ananeyi
Bir laf desen bulurlar bahaneyi
Heba edip gitmiş bunca seneyi
Bir türlü üstüne mal etmiyor bak

Bu vakitten sora lafda dinlemez
Elifin esinden bile anlamaz
Hiç kimseyi sevmez kanı kaynamaz
Yaşı kırkı geçmiş evde kalmış bak

Sevgiye saygıya hiç önem vermez
Sokaklarda gezer evine girmez
Bastığı yerleri gözleri görmez
Sanki bu dünyada yaşamıyor bak

Nedir bu kavgalar ne bu kargaşa
Bütün mevzu hayatla çıkmak başa
Ne yazık emekler hep gitti boşa
Elimizden bir bir kaçıyorlar bak

Suçlu biziz onları iyi eyitemedik
Gidip arkalarında durmadık dimdik
Nereye baş vursak eli boş döndük
Ne yazık zamana uyamadık bak

Bizmi çok şey istiyoruz onlarmı
Yalvarıp yakarsak bizi anlarmı
Vakit çok geç kimse seni dinlermi
Ozan Cemal giden gitti geleceğe bak