Verim aldığın her an’ın  
mahiyeti büyüktür.  
Gelin görün ki feyzi de yüktür.  
Öğrenme zanaatı hakiki bir mülktür.  
Tecrübe edinirken insanın izzeti nefsine ağır gelen  
Ne kadar şey var ise, 
Hayatta ki dik duruşu olmalı aslında.  
Bazıları taviz vermediği her şey ile sınanıyor.  
Bilinemiyor, insanların dini kullanarak  
Gelenek görenek diye kucakladıkları şeyin  
Dünyalık bir çok olguyu sorgulatacağını. 
Rabbim lütuf olarak gönderdiği imtihanlara  
İsyan ettirmesin. 
Dünyevi bazı şeyler başka şeylerin ölçüsü oluveriyor.  
Yolunda dosdoğru yürümek zor zanaat, 
Nefsinin kılıç kalkan oynadığı vakitlerde  
Daha iyi anlarsın. 
Sen ona kılıç çekmezsen..  
Çekemezsen.. 
Güneşe sırtını yasladığın o naif anlar da dahi  
Hayatı sorgularsın.  
Göz pınarlarımızın kanatlı bekçisi olmadığı sürece 
Hiç bir Can’ı, canlı taşımamalı heybemizde.. 
Yaşayan ölülerden say gitsin. 
İnsan toprak gibiymiş.  
Su verdikçe çamurlaşırmış meğer.  
Her alanda her kulvarda ümit verip güven aşılayanların yıktığı duvarlar altında kalacağız belli ki. 
Hayal kurmak bir insanın en kadim tutamağıdır. 
Hayallerini ansızın yıkanların kaygısızlığı, 
Şu zamanın ahirinde yaşamayı zorlaştırsa da 
İstersek yapamayacağımız hiç bir şey yok. 
Kaliteli duyguların halka arz edilmesi çok büyük acımasızlık.  
Kadirşinas can’ların sol yanındaki  
Sevme duygusunun  
Kalitesini çok seviyorum.  
Son kullanım tarihi, 
Sonsuz vefaya kadar kullanıma açık.  
Kıymet bileceği sanılan can’lara, arz edilebiliyor  
Bu yüzden zayi oluyor. 
İnsan yerine koymayı bilenlerin kaderi midir? 
Çürümeye yüz tutacak kalplere  
En kaliteli olgunun çok ucuza gitmesi. 
Yoğun hayatın içinde durulduğum bir an fark ettim ki. 
Hepsinin içinden geçilir de. 
İçleri çok boş. 
Sessizlikle tepki veriyorlarsa, 
Zoru sevenlerin kusuruna bakmayınız. 
Yaşamak haysiyetli onurlu bir iş iken 
Çok güzel oyun oynayanlar var. 
Hayat sobeleyene kadar yolu var. 
İnsan her duruma düşer.  
Düşer mi düşer.  
Lakin bilinsin ki 
Dünya, dünyalığı istemeyenlerin çok uzağında döner.  
Haysiyetsiz şereften yoksun can’lara karşı  
Hayat önünde durabilir.  
İzin vermedikleri her şey  
Keşke lavlarıyla her gece taşabilir.  
Üstat Necip Fazıl Kısakürek’in 
“Gönlüm uçmak isterken semavi ülkelere 
Ayağım takılıyor yerdeki gölgelere” sözünün eteklerindeydim nicedir. 
Fakat artık  
“Çözümsüzlükte çözüm ürer” sözü ile yoğuruluyorum. 
Tüm onulmazların çaresi duadır.  
Denk dua etmek lazım cancağızım 
Bu çünkü başka bir cenk 
Rahman ile arandaki en büyük mihenk.  
Taş gibi abide olan, 
Taş gibi göğsüne oturacak olan. 
Yeri gelip solduran, 
Yer yer olmazları olduran. 
Duanın gücüdür baki olan.