Çıktım seyreyledim Adilcevazı
Meyerse cennetten bir köşe imiş
Her yerden duyulur bülbül avazı
Tek duyulan özlemle neşe imiş

Boz kır pilajında yüzer yerli yabancı
Görünce yaşadım ben bu sevinci
Sanki yer yüzünde bulunmaz inci
Korkular tasalar hep boşa imiş

Gök mavi göl mavi suphan beyaz kar
Dünyada bulunmaz böyle bir diyar
Bahceler yemyeşil çağlıyor sular
Orada yaşamak bir başka imiş

insanlar aç kalmış zevki sefaya
Hep itmişler bizi cevri cefaya
Oturmuş köylüyle kentli sofraya
Kaybolan dostluklar bir aşa imiş

Dostluk kardeşliği gördüm orada
Bin kez şükür etmek lazım bu yurda
Senede bir kez gel elin olsada darda
Gurbette özlemler  dağ taşa imiş

Tandırın goğuna balık vurarlar
Üstüne bulamaç yapar sürerler
Yanınada bir baş soğan kırarlar
En kıral sofradanda paşa imiş

Kaysıyla cevizi ayrı bir nimet
Peyniri cacığı ayrı bir kıymet
Çalışır kimseye etmezler minnet
Birlik beraberlik bir hoşa imiş

Suphan dağı taçlar takmış başına
Hasretimi yazdım kara taşına
Yaşım geçti geldim altmış yaşına
insan ömrü belli bir yaşa imiş

Sütey yaylasının sirmosu jağı
Taşıyla ünlüdür nerneğin dağı
Yeşille kaplıdır bahcesi bağı
Güneşin batışı bir loşa imiş

Hep söyleyip durdum öteden beri
Bırakıp gitmeyin bu cennet yeri
Deyişsin bu elcevazın kaderi
insan öz yurdunda bir başka imiş

Görmek isteyenler var ise eyer
Her köşesi tarih ayrı bir deyer
insanı herkesi bağrına basar
O eski kin nefret hep boşa imiş

Adilcevaz böyle nasıl anlatsam
Ömür boyu burda uyuyup kalksam
Adını hangi bir tarihe katsam
Yazsam tarihlere hiç sığmaz imiş

Ozan cemal geldim gördümde yazdım
Dağını taşını her yeri gezdim
Gurbetin kahrını çekmekten bezdim
Orda ölmek bile çok güzel imiş