Ben çoktandır döndüm o yoldan. Nedenini ise bilmiyorum. Sadece sabit fikirli görünümle, kalın kafalı bir değişken tabirinizle bağdaşıyordur özüm belki de. Aradaki farkı farketmeniz beni anlamamanız için gerekli.

Velev ki ben o pembe panjurlu evlerde süslediğiniz hayallerin, dinlediğiniz o masalların içinden hiç geçmedim. Zaten oldum olası insanın kendini bir prenses gibi yüzyıl uyutup, olan olmayanla gerçekleri yok etmesini de kabullenemedim. Ki en az “Olmayacak duaya amin diyenlerin” hakimiyetine yüz çevirenlerden biri olmayı kabullendiğim kadar…

İnsanlar vardır bazı, bile isteye kendini karanlığa salanlar, inatla karanlıkta yol almaya çabalayanlar ya da kendini türlü aymazlıklarıyla yarına çıkaranlar… Belki onlar gibi değildim ben yada en az onlar kadar deli. Ama biliyorum  ki ben onlar gibi olmaktan yoksun bırakılmamama rağmen yine de zihnimde bir sürü senaryo kurgulamak yerine kalın kafalılık etmeyi kendime borç bildim.

Nasıl mı? 

Zamanında istisnasız herkesin kalıbına iyilik kaftanını giydirmişliğim, ziyadesiyle yanılmalarımı solumuşluğumdan, neden sonra anladım ki haddini aşan, kalıbından taşan dili süslü insanların da varlığını hazmedebilmemmiş aslolan. Bunun bilinciyle kendi dilimce iyiyi çizgisinden, kötüyü şerrinden bildim. Hani oldu ya düşünmenin sonu yok dediklerinde b’adım ötede vazgeçmeyişim… Yolun yok dediklerinde defalarca yol çizmişliğim... Baktım olmuyor aldığım nefesi yol bilmişliğim... Bundan alâ kargaşa varmıdır deyip aynada kendimle alay etmişliğim...

Bazılarınıza komik, bazılarınıza akıl almaz yada anlaşılmaz gelecektir ama söyleyin; Kalp,zihin ile fikir iç içeyken, insan ruhunda gerçekler ve  hayallerle sınanırken, ne masalların ne hayallerin ne de yarınların ardına sığınmaların yeri olmalımıydı bugünde?

İnanmıyorum demişmiydim? 

Ha keza ben asla pollyanna’dan taraf da değildim, kendisini külkedisinin ardına saklayanda. Sizde yarınlarınızı, çocuklarınızı yol iz bilmeyen masallarla, hayallerle perdelemeyin. Çünkü er yada geç b’gün “HERKES KENDİ MASALININ KAHRAMANI” olmayı öğrenecek...

Ben Merve, kendini yazarak anlamaya, tamamlamaya çalışan biri. Yüreklere dokunabilmek arzusuyla aranızda olmaktan gurur duyuyorum.

Sevgilerle.