Gabanlardan inerken digise
Yüreğimde sevinç ol Adilcevaz
Gelirsem senin ile göz göze
Bana o gün bayram ol Adilcevaz

Kaleden bakarken göl kıyısına
Bir kulak ver dinle dalga sesine
Alıp ta verdiğin her nefesine
Her zaman şükür et sen Adilcevaz

Herkesin mutlaka bir anısı var
Sıladan ayrılan ardına bakar
Birden duygulanır ağıtlar yakar
Yüreğimin sesi ol Adilcevaz

Gönül hep istiyor gezip görmeyi
Eğilip taşına yüzün sürmeyi
Bahçelerde gonca güller dermeyi
Bülbüllere avaz ol Adilcevaz

Yalan oldu hatırada kalanlar
Rüzgâr gibi geçti aylar seneler
Ne kadar dövünsem beni kim anlar
Hislerime tercüman ol Adilcevaz

İnsan unutmuyor geldiği yeri
Hep özlem duyarım öteden beri
Bu gün yarın derken koca yılları 
Boşuna tükettik be Adilcevaz

Unutur mu ozan Cemal ismini
Gönül duvarına astım resmini
Elbet duyan olur bir gün sesimi
O zamana kadar dur Adilcevaz